Het casino verslaan. Ik kan je er geen gegarandeerd werkende tips voor geven. Maar er is wel inspiratie in de vorm van wat casino legendes die daadwerkelijk in staat bleken het casino te verslaan. Al deden ze dat natuurlijk niet allemaal even eerlijk. Maar toch leuk om even een kijkje te nemen in de casino hall of fame.
Het casino verslaan door de RNG te ‘hacken’ (Ron harris)
Ron Harris werkte in 1995 als computerexpert bij de Nevada Gaming Control Board, en moest onder andere de slot machines in casino’s testen op het correct gebruik van de software. Toen ene Reid Errol McNeal 100.000 dollar won in een casino en door zijn vreemde gedrag de aandacht trok, kwam men erachter dat Harris in een hotelkamer met behulp van een kopie van de slotmachine software in staat bleek uitkomsten te voorspellen en vooraf door te geven aan McNeal.
Zoek de roulette bias (Gonzalo Garcia-Pelayo)
Was het vorige geval een duidelijk voorbeeld van fraude, de aanpak van Gonzalo Garcia-Pelayo was legaal. Hij maakte er samen met familieleden een sport van om de uitkomsten van roulettetafels te analyseren tot hij ergens een ‘wheel bias’ had ontdekt, een afwijking die ervoor zorgt dat sommige uitkomsten net iets vaker voorkomen dan anderen. Hij bezocht er eerst Spaanse en later Amerikaanse casino’s mee en had zo’n 1,5 miljoen dollar bij elkaar gespeeld toen hij gedwongen werd te stoppen omdat iedereen hem inmiddels kende en tegenmaatregelen had genomen.
Manipuleer de dobbelstenen (Dominic LoRiggio)
Dominic LoRiggio staat onder andere bekend als ‘The Man With The Golden Arm’ en ‘The Dominator’. Door de dobbelstenen op een bepaalde manier beet te pakken en te werpen kan hij aan de craps tafel de uitkomst van een worp manipuleren. Al blijft het tot de dag van vandaag een discussiepunt of dit echt werkt. Feit is dat hij zijn geld vooral verdiende aan het geven van dobbeltraining, niet aan het innen van craps winsten.
Het casino verslaan met slimme computers (Keith Taft)
Keith Taft maakte in de jaren 70 furore met een voor die tijd zeer geavanceerde computer waarmee hij ongemerkt kaarten kon tellen bij blackjack. Hoewel hij werd gepakt met dat apparaat kon men de werking ervan niet aantonen en kon hij dus ook niet worden beschuldigd van valsspelen. Later ontwikkelde hij nog de “belly telly” waarmee hij de dealer’s hole card kon inzien met behulp van een camera.
Hand mucking (Ida Summers)
Ida Summers is een van de weinige vrouwen op dit lijstje (come on, ladies!). Zij hield zich op hoog niveau bezig met het manipuleren van kaarten. Onder andere door ‘hand mucking’, waarbij eerder gespeelde kaarten ‘achterover worden gedrukt’ en later opnieuw worden ingevoegd in het spel als het de valsspeler uitkomt. Ook maakte ze gebruik van ‘coolers’ of ‘cold decks’, het invoegen van een complete extra deck met geprepareerde kaarten.
Manipuleren van slotmachines (Tommy Glenn Carmichael)
Tommy Glenn Carmichael kon het casino verslaan door slotmachines te manipuleren. Eerst – nog in de tijd van de mechanische apparaten in de jaren 70 – met allerlei slimme stukjes metaal die hij in de muntsleuf plaatste. Het knappe was dat met de opkomst van de micro-elektronica hij ook daarvoor trucs wist te bedenken. Zijn motto was:
“Give me a slot machine and I’ll beat it” (Tommy Glenn Carmichael)
Dat hij er extreem inventief in was, blijkt wel uit het feit dat hij later veel geld verdiende door casino’s te adviseren. Want je hebt een goede dief nodig om ze te vangen.
Slot coins namaken (Louis Colavecchio)
Louis Colavecchio werd bekend in de jaren ’90 omdat hij simpelweg – al was het verre van simpel – slot coins van alle mogelijke casino’s namaakte. Op een zodanige manier dat de getroffen casino’s de namaak niet van echt konden onderscheiden. Bij een inval thuis trof de politie een enorm set precisie-instrumenten aan voor zijn werkzaamheden, maar bijvoorbeeld ook een 150 ton metaalpers. Veel casino’s merkten pas dat ze waren opgelicht als ze de balans opmaakten en meer munten bleken te bezitten dan administratief mogelijk was. Ook liep Colavecchio zelf in de gaten toen hij wel erg veel kwam cashen.
Georganiseerd kaarten tellen (MIT Blackjack Team)
Het werk van het MIT (Massachusetts Institute of Technology) Blackjack Team werd verfilmd in ‘21’. Zij brachten het concept van kaarten tellen bij blackjack naar een nieuw niveau. Daarbij werd in een team samengewerkt. Eerst zochten zogeheten spotters de ‘hete tafels’ met gunstige kaarten op. Waarna de toppers van het team het aan de betreffende tafel financieel afmaakten. Uiteindelijk werden ze te bekend en hadden casino’s kopieën van MIT jaarboeken met foto’s van studenten en staf om potentiële kaartentellers aan hun tafels te herkennen. Overigens is kaartentellen niet verboden, maar zal men je wel de ‘deur uitkijken’.
Het manipuleren van chips op de speeltafel (Richard Marcus)
Richard Marcus was een meester in het manipuleren van casino chips. Een bekende truc van hem was om te spelen met drie chips van weinig waarde. Als hij dan won, toonde hij zich euforisch omdat eronder nog een chip met een veel hogere waarde bleek te liggen. Waar veel andere valsspelers probeerden op het laatste moment een chip met hoge waarde nog op tafel te krijgen – iets waar casino’s op bedacht zijn – deed Marcus het volledig omgekeerd. De kostbare chip lag er altijd, maar onzichtbaar voor de dealer. Als hij verloor, haalde hij die alsnog ongemerkt weg. Won hij, dan was er niets aan de hand en had hij legaal gewonnen. Zijn winsten waren legaal, hij speelde vals als hij verloor.
Casino verslaan door kaarten tellen bij blackjack (Edward Thorp)
Edward Thorp is een beroemdheid als uitvinder van het kaarten tellen bij blackjack. Deze wiskundige ontwikkelde het systeem waarbij je relatief eenvoudig kunt bijhouden hoeveel laagwaardige versus hoogwaardige kaarten er in het spel zitten. Lage kaarten zijn gunstig voor de dealer, hoge kaarten voor de speler. Met kennis van de verhouding tussen hoge en lage kaarten kan men het toch al geringe casino blackjack huisvoordeel omdraaien in een spelersvoordeel van een paar procent, genoeg om er goed aan te verdienen. Hij schreef zijn ideeën in 1962 op in zijn beroemde boek ‘Beat the Dealer’.
